Citroen Xantia 1.8 16V - Fiat Marea 1.8 HLX - Ford Mondeo 1.8 Si - Opel Vectra 1.8 - Peugeot 406 1.8
Για έχοντες και κατέχοντες
TA ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ μοντέλα της μεσαίας κατηγορίας εμφανίζουν ιδιαίτερα μεγάλο
εύρος στην γκάμα των κινητήρων τους, η οποία συνήθως ξεκινά από τα 1,6
λίτρα και όχι σπάνια καταλήγει σε μεγάλα εξακύλινδρα σύνολα με 2.500 ή
ακόμα και 3.000 κ.εκ.
Βέβαια οι τελευταίες εκδόσεις φιλολογικό και μόνο ενδιαφέρον παρουσιάζουν
για τη χώρα μας, όπου οι πλέον δημοφιλείς είναι φυσικά οι βασικές.
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι πλέον έχουν ουσιαστικά καταργηθεί (ευτυχώς) οι
«bon pour l? orient» εκδόσεις των 1.400 κ.εκ. ενώ θα πρέπει να τονίσουμε,
ότι όπως στην αμέσως μικρότερη κατηγορία, οι κινητήρες των 1,4 λίτρων
αποτελούν συμβιβασμό έτσι κι εδώ αυτοί των 1.600 κ.εκ. κοπιάζουν πλέον
αισθητά για να κινήσουν ικανοποιητικά τα αμαξώματα της συγκεκριμένης
κατηγορίας.
O κύριος λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι κατ? αρχάς η σημαντική
αύξηση του βάρους των σύγχρονων μοντέλων (για χάρη της παθητικής ασφάλειας,
αλλά και της άνεσης) ενώ ένας άλλος παράγοντας είναι οι όλο και πιο
αυστηρές προδιαγραφές ρύπων, που έχουν ως συνέπεια το «φίμωμα» των
κινητήρων, ειδικά όταν πρόκειται για σύνολα που έχουν κάποια χρόνια στην
πλάτη τους.
Μοιραία λοιπόν η ομοιογένεια στη συγκεκριμένη κατηγορία εξασφαλίζεται
ουσιαστικά από τους αμέσως μεγαλύτερους κινητήρες των 1,8 λίτρων. Και λέμε
μοιραία, γιατί μετά τις τελευταίες φορολογικές μεταρρυθμίσεις οι εκδόσεις
αυτές ?σε ό,τι αφορά τα τεκμήρια διαβίωσης τουλάχιστον? απευθύνονται
ουσιαστικά στους? έχοντες και κατέχοντες.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι από τη συγκεκριμένη κλάση των 1,8 λίτρων
ή των 12 εως 13 φορολογήσιμων ίππων, αν προτιμάτε, απουσιάζουν παντελώς οι
ιάπωνες κατασκευαστές ή τουλάχιστον οι όποιες εκδόσεις υπάρχουν δεν
εισάγονται στη χώρα μας.
Ενδοευρωπαϊκή υπόθεση λοιπόν η συγκριτική μας αυτή δοκιμή, με συμμετέχοντες
τα γαλλικά Σιτροέν Ξάντια και Πεζό 406, το ιταλικό Φίατ Μαρέα και τα
«πολυεθνικά» Φορντ Μοντέο και Όπελ Βέκτρα.
O έτερος γάλλος εκπρόσωπος της μεσαίας κατηγορίας, το Ρενό Λαγκούνα, δεν
ήταν διαθέσιμο, όπως άλλωστε και η Αλφα 155 με τον ανανεωμένο κινητήρα των
140 ίππων, ενώ τα αντίστοιχα Αουντι A4 και BMW σειράς 3 λόγω τιμής και μόνο
κατατάσσονται σε άλλη κλάση.
H σχεδίαση
Από τα πέντε αυτοκίνητα της δοκιμής μας το Μαρέα ξεχωρίζει από πλευράς
διαστάσεων, καθώς το ολικό του μήκος (4,39 μέτρα) είναι μικρότερο σε σχέση
με τα υπόλοιπα. Αλλωστε η Φίατ τοποθετεί το νέο της τετράθυρο μοντέλο
ανάμεσα στην κατηγορία αυτή και τη μικρότερη, αλλά στη συγκεκριμένη
περίπτωση ο κυβισμός του και μόνο το τοποθετεί στην πρώτη.
Στον αντίποδα από πλευράς εξωτερικών διαστάσεων το Μοντέο και το 406, το
ολικό μήκος των οποίων ξεπερνά αισθητά τα 4,5 μέτρα, ενώ περίπου 10
εκατοστά πιο μικρά είναι τα Βέκτρα και Ξάντια.
Σχεδιαστικά η Σιτροέν είναι το πιο παλιό από τα αυτοκίνητα της δοκιμής μας,
καθώς παρουσιάστηκε πριν από περίπου 4 χρόνια έχοντας επιδείξει σ? αυτό το
χρονικό διάστημα μια καθ? όλα επιτυχημένη εμπορική πορεία. Τον τελευταίο
καιρό όμως έχει αρχίσει να δείχνει την ηλικία της, με τις έντονες γωνίες
του αμαξώματός της να έρχονται σε αντίθεση με τις καμπύλες πιο σύγχρονων
μοντέλων, όπως π.χ. το Μαρέα, που παρουσιάστηκε πρόσφατα.
Έντονες καμπύλες διαθέτει και η δεύτερη, ριζικά ανανεωμένη έκδοση του
Μοντέο, σχεδιαστικά «χάι-λάιτ» της οποίας είναι οι προβολείς, αλλά και τα
πίσω φωτιστικά σώματα. Αντίστοιχο γνώρισμα στο Βέκτρα οι εξωτερικοί του
καθρέφτες (η ωφέλιμη επιφάνειά τους όμως είναι μάλλον μικρή), αλλά γενικά η
εμφάνισή του είναι συντηρητική, παρόλο που είναι εναρμονισμένη με τις
σύγχρονες τάσεις.
Σύγχρονο σχεδιαστικά είναι και το 406, με το οποίο η Πεζό εγκαινίασε τη νέα
της οικογενειακή γραμμή, που υιοθετήθηκε και στα μικρότερά της μοντέλα. Οι
στιλίστες της γαλλικής εταιρίας πάντως δημιούργησαν ένα κλασικό και καθ?
όλα αποδεκτό σχήμα, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο κομψές προτάσεις
της κατηγορίας.
Οι χώροι
Σημαντικό ρόλο στη συγκεκριμένη «οικογενειακή» κατηγορία παίζουν οι χώροι,
και εδώ χωρίς αμφιβολία, την καλύτερη δουλειά την έχουν κάνει οι Γάλλοι στο
406. Στο πίσω κάθισμα ?ακόμα κι αν τα μπροστινά έχουν μετατοπιστεί αρκετά
προς τα πίσω? υπάρχει πολύς «αέρας» για τα γόνατα, αλλά λιγότερος για το
κεφάλι, ενώ το εσωτερικό πλάτος που είναι το μεγαλύτερο από τα αυτοκίνητα
της δοκιμής μας επιτρέπει τη μετακίνηση πέντε ατόμων χωρίς μεγάλες
παραχωρήσεις από πλευράς άνεσης.
Ελαφρά μικρότερους χώρους, αλλά σαφώς μεγαλύτερους από το μέσο όρο της
κατηγορίας, διαθέτουν τόσο το Μοντέο όσο και το Ξαντιά, ενώ δεν ισχύει το
ίδιο για το Βέκτρα, το οποίο υστερεί κυρίως σε εσωτερικό πλάτος αλλά και
ελαφρά στο χώρο που υπάρχει για τα πόδια όσων κάθονται πίσω.
Τα παραπάνω πάντως είναι εν μέρει αναμενόμενα, καθώς το μεταξόνιο του
μεσαίου Όπελ δεν ξεπερνά τα 2,64 μέτρα (406: 2,70, Μοντέο: 2,704, Ξαντιά:
2,75), ενώ ακόμα μικρότερο είναι αυτό του Μαρέα (2,54), που μοιραία υστερεί
στο χώρο για τα πόδια όσων κάθονται πίσω, αλλά όχι και στο εσωτερικό ύψος.
Το Φίατ έχει μαζί με το 406 και το μικρότερο σε μέγεθος χώρο αποσκευών (430
λίτρα), ενώ αυτός του Πεζό δεν έχει ικανοποιητικό βάθος, γεγονός που δεν
βοηθά την πλήρη εκμετάλλευσή του. Από πλευράς χωρητικότητας μεγαλύτερο
είναι το πορτ-μπαγκάζ του Όπελ (500 λίτρα), ενώ σχεδόν ισοδύναμοι είναι οι
χώροι αποσκευών των Σιτροέν και Φορντ (480 και 470 λίτρα αντίστοιχα). Εδώ
πάντως θα πρέπει να πούμε ότι η ύπαρξη πέμπτης πόρτας, όπως στο Ξαντιά και
το Μοντέο της δοκιμής μας, βελτιώνει σαφώς την πρακτικότητα και την ευκολία
στη φόρτωση, ειδικά όταν πρόκειται για αντικείμενα μεγάλου όγκου.
O εξοπλισμός
Κανένα από τα αυτοκίνητα της δοκιμής δεν μπορεί να θεωρηθεί φτωχό. Το
αντίθετο μάλιστα, καθώς όλα προσφέρουν τις καθιερωμένες ηλεκτρικές ευκολίες
(το Πεζό δεν έχει απλά ηλεκτρικά ρυθμιζόμενους εξωτερικούς καθρέφτες),
υδραυλική υποβοήθηση για τα συστήματα διεύθυνσης, αερόσακους για οδηγό και
συνοδηγό (πλην του Ξαντιά που δεν υπάρχει διαθέσιμος για το συνοδηγό), ABS
αλλά και σύστημα κλιματισμού στο βασικό τους εξοπλισμό, ενώ όλα πλην του
Βέκτρα διέθεταν και δυνατότητα τηλεχειρισμού του ηχοσυστήματος.
Απο κει και πέρα υπάρχουν διαφοροποιήσεις, καθώς το 406 στην έκδοση Prince
της δοκιμής μας διέθετε δερμάτινες επενδύσεις (μέτριας ποιότητας) και το
Μοντέο στην έκδοση Si καθίσματα τύπου μπάκετ με καλή πλευρική στήριξη και
16άρες ζάντες ελαφρού κράματος. Οι αλουμινένιες ζάντες είναι στάνταρ και
στο Μαρέα, στο οποίο και το σύστημα κλιματισμού είναι αυτόματο.
Πάντως από πλευράς διάκοσμου τη μεγαλύτερη εικόνα πολυτέλειας δημιουργεί το
406 και αυτό όχι μόνο λόγω των δερμάτινων επενδύσεων, ενώ είναι το μόνο που
διαθέτει και φιλέτα απομίμησης ξύλου. Παράλληλα η ποιότητα κατασκευής
κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, ενώ στον τομέα αυτόν πάντως ξεχωρίζουν τόσο το
Μοντέο όσο και το Βέκτρα, με το Ξαντιά και το Μαρέα να έπονται.
Το Φίατ ξεχωρίζει και από τις έντονες καμπύλες στο ταμπλό του, ενώ αντίθετα
στη Σιτροέν επικρατούν οι ευθείες, ένδειξη για τα χρόνια που έχουν περάσει.
Παρόλο που σε σχέση με το μοντέλο της πρώτης γενιάς δεν έχουν γίνει
σημαντικές αλλαγές το ταμπλό του Μοντέο δείχνει σύμφωνο με το πνεύμα της
εποχής, χωρίς όμως να διεκδικεί και δάφνες, ενώ αυτό του Βέκτρα είναι
αρκετά συντηρητικό.
Το Όπελ προβληματίζει όμως με τη θέση οδήγησής του, καθώς το τιμόνι του
είναι χαμηλά τοποθετημένο και δε ρυθμίζεται ως προς το ύψος, δυνατότητα που
υπάρχει για το κάθισμα αλλά δε λύνει το πρόβλημα. Στο Φορντ ο οδηγός θα
βολευτεί εύκολα πίσω από το τιμόνι, αλλά θα πρέπει να ψάξει για να βρει που
θα βάλει τυχόν μικροπράγματα, καθώς οι χώροι που υπάρχουν στην κεντρική
κονσόλα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοι.
H πλευρική στήριξη πάντως που προσφέρουν τα καθίσματα τύπου μπάκετ της
έκδοσης Si είναι πολύ καλή, κάτι που δεν ισχύει για τα καθίσματα του Πεζό,
που στα μεγάλα ταξίδια προβληματίζουν και με τις σχετικά κοντές βάσεις
τους.
Στο 406 πάντως δεν υπάρχουν εργονομικές ατέλειες, καθώς και η θέση οδήγησης
είναι πολύ καλή και οι διακόπτες βρίσκονται στις σωστές θέσεις, σε αντίθεση
με το Ξαντιά, στην οποία συνεχίζεται η? γαλλική παράδοση στον τομέα αυτόν,
ενώ ουσιαστικό πρόβλημα με την εργονομία δεν υπάρχει ούτε στο Φίατ.
Οι αποδόσεις
Οι αποδόσεις των κινητήρων των πέντε μοντέλων της δοκιμής μας, με πιο
ισχυρό, αλλά ταυτόχρονα και πιο? αδύναμο σύνολο αυτό της PSA που κινεί
βέβαια τόσο το Ξαντιά όσο και το 406, κυμαίνονται ανάμεσα στους 112 και
1116 ίππους. Όλοι έχουν τέσσερις βαλβίδες και των δύο επικεφαλής
εκκεντροφόρους.
O μόνος που ξεχωρίζει (τεχνολογικά) είναι αυτός της Όπελ που διαθέτει
πολλαπλή εισαγωγής μεταβλητού μήκους, προκειμένου να βελτιωθεί η
ελαστικότητά του στις χαμηλές στροφές και η απόδοσή του στις υψηλές.
Στην πράξη ο κινητήρας του Βέκτρα αποδεικνύεται αρκετά ελαστικός από
χαμηλά, αλλά όπως προκύπτει από τις καθιερωμένες μετρήσεις μας στις
επιταχύνσεις από στάση (ρεπρίζ) τις πρώτες θέσεις καταλαμβάνουν το Μαρέα
και το 406, που σε σχέση με αυτό που είχαμε δοκιμάσει στο παρελθόν (τεύχος
303) διαθέτει πιο κοντές σχέσεις μετάδοσης.
Πολύ κοντά στο 406 βρίσκεται και το Ξαντιά, γεγονός όμως που δεν εκπλήσσει,
καθώς όπως προαναφέραμε τα δύο γαλλικά μοντέλα κινούνται από τον ίδιο
ουσιαστικά κινητήρα.
Στον αντίποδα το Φορντ Μοντέο, που στις χαμηλές και μεσαίες στροφές
πνίγεται από τις μακριές σχέσεις μετάδοσής του, ενώ βέβαια εδώ παίζουν
(αρνητικό) ρόλο και οι μεγάλοι τροχοί του.
Με τη γλώσσα των αριθμών λοιπόν το Μοντέο των 1,8 λίτρων χρειάζεται 6,5??
για να επιταχύνει από τα 80 στα 110 χλμ/ώρα με 3η, 10,1?? με 4η και 16,0??
με 5η, ενώ οι αντίστοιχες τιμές για το 406 είναι 6,6??, 8,5?? και 13,5??,
με το Φίατ να αποδεικνύεται πιο γρήγορο με 3η και 5η στο κιβώτιο (6,3?? και
12,7?? αντίστοιχα), αλλά όχι και με 4η (9,6??).
Το Μαρέα είναι και το πιο γρήγορο από τα πέντε στην επιτάχυνση από στάση,
καθώς φτάνει τα 100 χλμ/ώρα σε 10,5??, τιμή από τις καλύτερες της
κατηγορίας, αλλά και αναμενόμενη καθώς σε σχέση με τα υπόλοιπα της δοκιμής
μας είναι σαφώς πιο ελαφρύ.
Το βάρος των 1.265 κιλών πάντως δεν εμποδίζει το Βέκτρα να επιταχύνει από
την ηρεμία έως τα 100 χλμ./ώρα σε 10,8??, ενώ η αντίστοιχη τιμή για το
Μοντέο είναι 11,6??. Λίγο πιο αργό είναι το Ξάντια (11,7??), ενώ το 406
χρειάζεται 4 δέκατα επιπλέον, με τη διαφορά μεταξύ τους να οφείλεται στο
αυξημένο βάρος του τελευταίου (100 κιλά σε σχέση με το Ξαντιά).
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι το Πεζό με τη νέα (πιο κοντή) κλιμάκωση του
κιβωτίου μπορεί να είναι πιο αργό σε σχέση με το «γαλλικό» που είχαμε
μετρήσει στο παρελθόν σε ό,τι αφορά τις επιταχύνσεις από στάση, αλλά οι
ρεπρίζ του είναι αισθητά βελτιωμένες, γεγονός που αναμφίβολα έχει
μεγαλύτερη σημασία και αξία στην πράξη.
Το αποτέλεσμα είναι ο οδηγός του 406 να μη χρειάζεται πλέον να καταφεύγει
τόσο συχνά στον επιλογέα προκειμένου να μην κόψει ταχύτητα ή για να
προσπεράσει με ασφάλεια. O μοχλός ταχυτήτων του πάντως εξακολουθεί να είναι
ακριβής και να ικανοποιεί σε αίσθηση, όπως άλλωστε και αυτός του Ξαντιά,
ενώ το ίδιο ισχύει ευτυχώς και για τον επιλογέα του Μοντέο, στον οποίο ο
οδηγός αναγκαστικά καταφεύγει συχνότερα, λόγω της μακριάς κλιμάκωσης του
κιβωτίου.
Στο Μαρέα βέβαια δεν υπάρχει αντίστοιχη ανάγκη, ενώ ο επιλογέας του Βέκτρα
είναι αρκετά ασαφής και χαλαρός, αλλά σαφώς βελτιωμένος σε σχέση με το
παρελθόν της Όπελ.
Το Βέκτρα αποδεικνύεται πάντως και αρκετά οικονομικό, καθώς χρειάζεται κατά
μέσο όρο 12,0 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα, τιμή παραπλήσια με αυτή του
406 (11,9 λίτρα) και περίπου 1 λίτρο μικρότερη από τις απαιτήσεις των
υπόλοιπων τριών μοντέλων της συγκριτικής μας δοκιμής, κάτι που
επιβεβαιώθηκε και από τις καταναλώσεις που προέκυψαν από την κοινή μας
διαδρομή.
H οδική συμπεριφορά
Κοινό χαρακτηριστικό των αυτοκινήτων της συγκριτικής μας δοκιμής είναι το
ότι σπάνια θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους οδηγούς τους.
Πάντως πρέπει να τονίσουμε ότι στον τομέα αυτόν το 406 βρίσκεται στη δική
του κλάση, καθώς σε κάθε περίπτωση είναι απόλυτα «ζυγισμένο», με ουδέτερη
οδική συμπεριφορά, μεγάλα περιθώρια πρόσφυσης, αλλά και κορυφαίο επίπεδο
άνεσης από την ανάρτηση. Παράλληλα διαθέτει και πολύ καλά φρένα με στάνταρ
ABS, καθώς και σύστημα διεύθυνσης με καλή αίσθηση.
Στο Βέκτρα η υποστροφή εμφανίζεται σαφώς πιο έντονη, χωρίς όμως περαιτέρω
προβλήματα, αλλά εδώ αυτό που δεν ικανοποιεί είναι το σύστημα διεύθυνσης με
την αποκομμένη και ασαφή αίσθησή του ενώ ασαφή αίσθηση έχει και το πεντάλ
των φρένων.
Το σύστημα διεύθυνσης δεν ικανοποιεί απόλυτα ούτε στο Μοντέο, ενώ παράλληλα
η ανάρτηση του μεσαίου Φορντ δεν μπορεί να απορροφήσει ειδικά τις εγκάρσιες
ανωμαλίες του οδοστρώματος, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα πολύ
χαμηλά λάστιχα της έκδοσης Si της δοκιμής μας. Καλά και αποτελεσματικά
είναι πάντως τα φρένα του Μοντέο, ενώ το ίδιο ισχύει και για το Ξαντιά, στο
οποίο όμως το πεντάλ παίζει το ρόλο? διακόπτη, καθώς στερείται γραμμικής
απόκρισης οπότε και χρειάζεται καταρχήν προσαρμογή. Πάντως η υδροπνευματική
ανάρτηση της Σιτροέν εξασφαλίζει πολύ καλό επίπεδο άνεσης, εφάμιλλο μ? αυτό
του 406, αλλά το αμάξωμα πλέει αρκετά έντονα, γεγονός που ναι μεν ενοχλεί
αλλά δεν επηρεάζει ουσιαστικά την οδική συμπεριφορά.
Το Μαρέα εμφανίζεται πιο υποστροφικό σε σχέση με τα άλλα τέσσερα, αλλά η
υποστροφή ελέγχεται εύκολα, παρόλο που το σύστημα διεύθυνσης προβληματίζει
έντονα με την αίσθησή του.
Δια ταύτα
Στην αντιπαράθεση των πέντε οικογενειακών μοντέλων των 1.800 κ.εκ. αυτό που
τελικά ξεχωρίζει είναι το 406 της Πεζό, καθώς διαθέτει μεγάλους χώρους
(κυρίως για τους επιβάτες) και πλούσιο εξοπλισμό, πολύ καλή οδική
συμπεριφορά που συνδυάζεται και με κορυφαίο επίπεδο άνεσης, αλλά και έναν
ιδιαίτερα ελαστικό κινητήρα, που ταιριάζει με τις οδηγικές συνθήκες στη
χώρα μας, ενώ η τιμή αγοράς του είναι σχεδόν 7,8 εκατομμύρια δραχμές με τις
δερμάτινες επενδύσεις της έκδοσης Prince της δοκιμής μας να χρεώνονται
200.000 επιπλέον.
Στο άλλο άκρο της κατάταξής μας το Μαρέα, που αφενός μειονεκτεί από πλευράς
χώρων (λόγω των εξωτερικών του διαστάσεων) και αφετέρου δεν ενθουσιάζει με
την οδική του συμπεριφορά και κυρίως με την αίσθηση του συστήματος
διεύθυνσής του. Βέβαια στα παραπάνω έχει να αντιπαραθέσει τις πολύ καλές
επιδόσεις και την τιμή του των 6,8 εκατομμυρίων δραχμών, που συνδυάζεται με
πλήρες επίπεδο εξοπλισμού, αλλά αυτά στη συγκεκριμένη κατηγορία όπου
μοιραία κατατάσσεται λόγω του κυβισμού του δεν αρκούν για να του προσδώσουν
ρόλο πρωταγωνιστή.
H αποστολή του γίνεται ακόμα πιο δύσκολη, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι το
Ξαντιά, με αντίστοιχο επίπεδο εξοπλισμού (πλην αερόσακου για το συνοδηγό
αλλά με δερμάτινες επενδύσεις), κοστίζει 400.000 δραχμές επιπλέον,
διαθέτοντας παράλληλα σαφώς μεγαλύτερους χώρους για επιβάτες και αποσκευές
και πολύ καλό επίπεδο άνεσης. Βέβαια για το Ξαντιά τα χρόνια έχουν περάσει,
γεγονός που δίνει στο νεότερο Όπελ Βέκτρα το συγκριτικό πλεονέκτημα και τη
δεύτερη θέση της τελικής μας κατάταξης, παρά τους ελαφρά μικρότερους χώρους
του και την υψηλή τιμή αγοράς του (7,9 εκατομμύρια δραχμές).
Πολύ καλούς χώρους και επιτέλους περισσότερη προσωπικότητα διαθέτει το
Φορντ Μοντέο, αλλά οι μέτριες επιδόσεις του (ειδικά σε ό,τι αφορά τις
επιταχύνσεις εν κινήσει) και το περιορισμένο επίπεδο άνεσης της έκδοσης Si
σε συνδυασμό με την υψηλή τιμή αγοράς του (8.130.000 δραχμές) μοιραία το
τοποθετούν μαζί με τη Σιτροέν στο μέσον της κατάταξής μας._4Τ
Peugeot 406 1.8
ΥΠΕΡ
Πολύ καλή οδική συμπεριφορά
Κορυφαίο επίπεδο άνεσης
Ελαστικός κινητήρας
Πλούσιος εξοπλισμός
Μεγάλοι χώροι για επιβάτες
KATA
Χώρος αποσκευών κάτω από το μέσο όρο
Έλλειψη ηλεκτρικής ρύθμισης για τους καθρέφτες
Opel Vectra 1.8
ΥΠΕΡ
Ελαστικός κινητήρας
Ποιότητα κατασκευής
Πλούσιος εξοπλισμός
Ασφαλής οδική συμπεριφορά
Μεγάλο πορτ-μπαγκάζ
KATA
Περιορισμένο εσωτερικό πλάτος
Αίσθηση συστήματος διεύθυνσης
Citroen Xantia 1.8
ΥΠΕΡ
Χώροι για επιβάτες και αποσκευές
Πλούσιος εξοπλισμός
Ελαστικός κινητήρας
Τιμή αγοράς
Οδική συμπεριφορά και άνεση
KATA
Πεντάλ φρένων χωρίς γραμμική απόκριση
Σχεδιαστική ηλικία
Ford Mondeo 1.8 Si
ΥΠΕΡ
Ασφαλής οδική συμπεριφορά
Ικανοποιητικοί χώροι
Πλούσιος εξοπλισμός
Ποιότητα κατασκευής
KATA
Αργές ρεπρίζ
Επίπεδο άνεσης από την ανάρτηση
Τιμή αγοράς
Fiat Marea 1.8
ΥΠΕΡ
Τιμή αγοράς
Επιδόσεις
Πλήρης εξοπλισμός
KATA
Αίσθηση συστήματος διεύθυνσης
Περιορισμένοι χώροι για επιβάτες και αποσκευές